Saga

Metropool, Enschede

7 maart 2024

In een goed gevulde Metropool konden fans tijdens het openingsconcert van de It Never Ends Tour 2024 genieten van in totaal zeventien Saga-klassiekers. Deze werden binnen twee uur gebracht in twee sets, halverwege aaneengeregen door een drumsolo van Mike Thorne. Wat opviel was dat er, voor een band die doorgaans mensen van middelbare leeftijd trekt, ook een handvol jongeren op dit concert was afgekomen. Of dit kwam doordat jongeren in een studentenstad er massaal op uittrekken op donderdagavond, of dat dit betekent dat Saga na zevenenveertig jaar nog altijd relevant is, werd na de opwarmer Ice Nice snel duidelijk: het groepje jongeren dat schuin voor mij stond, kende de teksten beter dan ik. De nummers van Saga zijn geen eeuwig voortkabbelende, ingewikkelde progconstructies maar laten zich meer typeren als pakkende, haast dansbare liedjes. Binnen de scene kunnen we deze Canadese band letterlijk beschouwen als een wereld apart. Keyboards en gitaar wisselen elkaar in een prettige frequentie af en elke keyboard- en gitaarsolo staat ten dienste van de song. Op de kwaliteit van de muziek is maar weinig aan te merken. Of het nu de toetsenpartijen zijn van Jim Gilmour, de strakke ritmes van Mike Thorne en Dusty Chesterfield of het nog altijd vingervlugge gitaarspel van Ian Crichton, het staat nog als een huis. Dit alles werd aangedreven door de krachtige motor van de groep, de nog altijd goed gestemde en opvallend energieke frontman Michael Sadler, die tussen de nummers door grappen maakte en tijdens de songs het publiek armenzwaaiend aanspoorde om mee te zingen. Grote podiumattributen of een indrukwekkende lichtshow heeft deze band helemaal niet nodig. De setlist die werd afgewerkt, weerspiegelde de eerste dertig jaar uit het oeuvre, waarbij de nadruk lag op de eerste vijf jaar. How Long, Careful Where You Step, The Perfectionist, Amnesia, On The Loose, Humble Stance, Tired World, The One, het overwegend door Jim Gilmour gezongen Scratching The Surface, The Pitchman en Wind Him Up sprongen eruit, maar eigenlijk was elke song die Saga deze avond bracht een feest voor de oren. Met het ontbreken van The Flyer, waarmee de avond erop in het Duitse Worpswede zou worden afgesloten, was het net geen Full Circle, maar als de mannen van Saga beloven daar nog eens voor terug te keren, wordt hun dat vergeven.

Tekst: Michael Heirbaut

Beeld: Bert Treep

Naar het overzicht van de reviews.