Long Distance Calling
11 mei 2024, De Helling, Utrecht

Muziek verbroedert, zeggen ze. Die doet grenzen vervagen en brengt mensen samen, zo luidt de stelling. Dat zoiets waar kan zijn, liet het Duitse postprogmetalgezelschap Long Distance Calling op deze avond luid en duidelijk blijken. Niets actueels was de band vreemd; waar op een bepaald Europees liedjesfestival de media over elkaar heen buitelden om een onverwachte wending van alle kanten te belichten, kondigde LDC de afwezigheid van het (uitstekende!) voorprogramma in alle rust aan: de Zwitserse postrockband Leech was door een (verkeers)incident op het laatste nippertje verhinderd. Spijtig, want twee postrockbands van hoog niveau zie je zelden op dezelfde avond, en van Leech was al veel te lang niets vernomen. Long Distance Calling vulde het hiaat echter probleemloos op met een verlengde set, die voor het gemak een uur vroeger werd gestart. Het hart van de tournee vormt het vijftienjarige jubileum van Avoid The Light, het album waarmee de band moeiteloos de scheidslijn tussen postrock en stevige gitaargestuurde prog(metal) overbrugde. Stevige kost, maar altijd met oog voor de melodie. Die kwam in De Helling prima tot zijn recht, want met het kristalheldere geluid was elke melodielijn te volgen. Dat David Jordan en Florian Füntmann prima met de gitaar overweg kunnen, wisten we natuurlijk al, en in de Helling kwam ook Jan Hoffmanns bas prima uit de verf. Drummer Janosch Rathmer zorgde met zijn gortdroge, trefzekere drums voor een fraaie afwerking. Praters zijn de Duitse muzikanten niet. Incidenteel richtte de band het woord tot de bezoekers of werden die ertoe uitgenodigd mee te klappen, maar de spontaniteit was op dat soort momenten ver te zoeken. Dat is ze vergeven; bij een concert van LDC is het de muziek die spreekt. Wie Long Distance Calling zegt, heeft het over een uiterst solide band die zonder enige wisseling in de bezetting na acht albums op de teller nog steeds groeit in kracht. Op een dag dat grote stellingen over muziek uit elkaar dreigen te klappen van venijn en klatergoud is dat een conclusie waar je heel blij van wordt.

Tekst: Martinka Zandijk - van Noorloos

Naar het overzicht van de reviews.