Steven Wilson (Groningen, 4 februari 2016)
De muziek die Steven Wilson solo maakt, vind ik persoonlijk prima om live vanuit een zitplaats van te genieten. Vandaar dat De Oosterpoort naar mijn mening een geschikte locatie was (als je op tijd binnen bent). Naar eigen zeggen maakt Wilson bijna alleen maar muziek met miserabele teksten. Toegegeven, ze hebben geen vrolijk "dans met mij de hele nacht" thema. Hand-Cannot-Erase heeft een actueel onderwerp. Een integrale versie van dit album staat centraal tijdens zijn huidige toer. Dit gaat gepaard met intrigerende filmbeelden. In vergelijking met de vorige toer heeft Wilson's band een verandering ondergaan: geen blazer meer, gitarist Guthrie Govan is vervangen door David Kilminster uit de band van Roger Waters en de ene superdrummer Marco Minnemann is afgelost door een andere, Craig Blundell die we kennen van Frost* en Lonely Robot. Door het ontbreken van een blazer is de Hand-Cannot-Erase toer iets minder jazzy dan de vorige. Na de eerste, verstilde, pianoklanken van Adam Holzman in First Regret bleek Hand-Cannot-Erase live een boeiende aangelegenheid. Hoewel, de muziek maakt op mij eerlijk gezegd iets minder indruk dan The Raven That Refused To Sing. De nieuwe bandleden voerden hierbij een uitstekende taak uit maar het blijft ook genieten om Holzman (bijvoorbeeld op de Moog Voyager) en Nick Beggs te zien spelen. Wilson krijgt het toch steeds weer voor elkaar uitstekende bandleden te hebben. Na een korte interval was er ruimte voor nummers van de ep 4.5, waaronder het schitterende My Book Of Regrets, Drag Ropes van Storm Corrosion en de Porcupine Tree-stukken Don't Hate Me, The Sound Of Muzak (dat volgens Wilson nog het dichtst in de buurt komt van een Wilson-song met een pakkende melodie) en Lazarus. Dat laatste stuk werd gespeeld als hommage aan David Bowie (op Bowie's laatste album Blackstar staat een nummer met dezelfde titel). Een deel vond weer plaats achter een doorzichtig scherm. Als toegift speelde hij ook nog een cover van Space Oddity (het enige minpuntje van de avond was naar mijn mening de Mellotronklanken van Holzman die minder indrukwekkend waren dan in het origineel). Zangeres Ninet Tayeb was er niet meer bij en haar partij werd nu gezongen door Kilminster. Het einde was het meesterlijke titelstuk van The Raven That Refused To Sing. De perfecte afsluiter van een indrukwekkende avond.
Paul Rijkens
Naar het overzicht van de reviews.
Over iO Pages
Over deze website
Concertagenda
zaterdag 10 juni 2023
Pink Project - Zuiderpark, Den Haag

Pink Project
zaterdag 10 juni 2023 - 15:00
Zuiderpark, Den Haag
vrijdag 16 juni 2023
Antimatter - De Helling, Utrecht

Antimatter
vrijdag 16 juni 2023 - 20:00
De Helling, Utrecht
zaterdag 17 juni 2023
Still Marillion - de Pul, Uden

Still Marillion
zaterdag 17 juni 2023 - 20:00
de Pul, Uden
maandag 19 juni 2023
Coheed And Cambria - 013, Tilburg

Coheed And Cambria
maandag 19 juni 2023 - 20:00
013, Tilburg
vrijdag 23 juni 2023
Midsummerprog - Openluchttheater, Valkenburg

Midsummerprog
Haken, Cobra The Impaler, Frost*, Meer
vrijdag 23 juni 2023 - 16:00
Openluchttheater, Valkenburg
The Dear Hunter - Poppodium Boerderij, Zoetermeer

The Dear Hunter
vrijdag 23 juni 2023 - 20:00
Poppodium Boerderij, Zoetermeer
zaterdag 24 juni 2023
Midsummerprog - Openluchttheater, Valkenburg

Midsummerprog
Riverside, Airbag, Von Hertzen Brothers, The Dear Hunter, Kingcrow, The Windmill
zaterdag 24 juni 2023 - 12:30
Openluchttheater, Valkenburg
woensdag 28 juni 2023

Hackberry
woensdag 28 juni 2023 - 20:00
Warhol, Groningen
Bekijk de volledige agenda »
Nieuwsbrief
Blijf op de hoogte en ontvang elke week het nieuws en de prog-rock agenda in je mailbox.
Volg iO Pages ook op