Fairport Convention

Croperdy, UK

13 augustus 2016Een progger in folk-land...... deel 3

Ook de derde dag van deze 19e editie van ‘Fairport's Cropredy' was gezegend met prachtig weer, enige bewolking maar geheel droog en overwegend zonnig. Onder die omstandigheden mocht Richard Digance klokslag 12.00 uur het spits afbijten. Wederom die typisch Engelse humor, een groot poëet op literair gebied en met de mensenmassa op zijn hand was de opening een koud kunstje voor deze routinier die evenals de gastheren volgend jaar 50 jaar op het podium mag vieren. De volgende act was een verrassing voor mij: Maia, vier Engelse jongens van begin twintig die een muziekgenre te berde brachten dat door henzelf Sci-Fi folk genoemd wordt. Op zwepende ritmes, mooie samenzang en door het gebruik van midi kreeg de instrumentatie bestaande uit keyboard, trompet, banjo, drums en akoestische gitaar/ukelele plotseling een geheel andere klankkleur dan je zou verwachten. De naderhand door mij gekochte cd (slechts half uurtje muziek) bracht echter een veel zoetere en minder pakkende muziek dan de heren live wisten te produceren. Al jaren actief in het ‘folk-circuit' is het duo Gilmore (zang/viool) & Roberts (zang/akoestische gitaar), vandaag begeleid door een drummer en een bassist (contrabas). Deze wat moderne pop/folk ging echter volledig aan mij voorbij qua interesse. Dan de act van de dag: de het folkrock duo de Pierce Brothers uit Australië. De tweelingbroers timmeren al een tijdje aan de weg maar hun energieke act werd in Europa maar beperkt opgemerkt, waar ze in kleine zaaltjes hun kunsten moesten vertonen. De tweelingbroers legden na een afmattende tournee door Europa, reizend en slapend in een in Nederland gehuurd bestelbusje, een onwaarschijnlijke energie aan de dag die het gehele veld in beroering bracht. Deze overweldigende respons deed de broers met stomheid geslagen achter: ze konden het niet geloven want terwijl op hun nummer Flying Home een eskader rode straaljagers over vloog, lieten ze de 20.000 mensen klappen, dansen en dolenthousiast zijn. Hun EP was in no time uitverkocht en zielsgelukkig konden de broers de volgende dag ‘down under' gaan, eindelijk naar huis. Geheel anders de Demon Barbers XL die veel meer richting echte folk speelden maar ook dit omvangrijke gezelschap zorgde met hun aanstekelijke show opgeluisterd door tal van (break- en tap-!) dansers voor veel bijval. Bij het uit Frankrijk afkomstige Babylon Circus keek het publiek enkele nummers de kat uit de boom maar daarna sloegen de vrolijke muziek, het indrukwekkende vakmanschap en de levendige show uitstekend aan en wilde het publiek duidelijk meer. Na een extra toegift werd het podium omgebouwd voor één van de vele coryfeeën uit de Britse folk: Ralph McTell. Deels solo, deels bijgestaan door Chris Leslie en David Pegg van Fairport Convention, Graham Preskett (Gryphon) en de in de UK zeer bekende en geliefde bassist Danny Thompson (Pentangle, Alexis Korner) die kennelijk net hersteld was van de één of andere minder prettige aandoening. Mooie integere muziek van één van de helden uit de Britse folk. Streets of London in de schemering met 20.00 man meezingen is toch een unieke belevenis. Het festival werd in stijl afgesloten door de gastheren van Fairport Convention met tal van gasten, onder meer het jonge gitaartalent Toby Lee. De lange show kende tal van hoogtepunten en raakte vele mensen met hun folkrock die af en toe wat progressieve trekjes vertoonde. Zeer aangrijpend was de korte terugblik op het leven van Dave Swarbrick, de originele violist van de band. Volgend jaar bestaat Fairport Convention 50 jaar, maar op Cropredy sloten ze alvast af met vuurwerk! Al met al een heerlijk ontspannen festival al was de categorie prog wat minder bedeeld dit keer......

Menno von Brucken Fock

Naar het overzicht van de reviews.